dinsdag 30 december 2014

Terug naar Nederland


Vrijdag 10/5/2013

Ik werd om 6.45 uur wakker, W. lag om vier uur al weer te lezen. Na een laatste ontbijt, met voor mij goed glutenvrij brood en een overheerlijke omelet op zijn Mexicaans, restte ons niets meer dan de koffers te pakken en uit te checken, om vervolgens naar de Rental Car Return te rijden en onze SUV in te leveren, hetgeen gelukkig zo gepiept was. Dag, dag fijne auto, waarvan alleen de cruise control wat minder bevallen was! 



Met een busje werden we naar de Terminal van Delta gebracht, waar een aardige mevrouw ons meteen behulpzaam was bij de zelfcheck-balie. We konden naar Gate 18 en daar begon de wachttijd om ca. 9.30 uur, kon ik mooi mijn verslag nog even bijwerken op een schrijfblokje. Na een uur en een kwartier begon het boarden, met wat extra wachttijd omdat er problemen waren met een schermpje van een stoel van de businessclass. We hadden ondertussen contact met een erg geschikte Amerikaan met Skypriority, die ons meenam de MD90 in. Erg fijn omdat we net de hele tijd hadden geluisterd naar boodschappen via de intercom dat het vliegtuig overboekt was en of er mensen waren die hun plaats wilden afstaan, tegen een vergoeding van 750 dollar en een overnachting in een motel. Heel aantrekkelijk bod, maar niet voor ons. Dank zij de Skypriority konden we op ons gemak de handbagage bovenin kwijt. We zaten met zijn tweetjes naast elkaar, ik aan het raam, en hadden een goede vlucht. Het was prachtig weer en we konden het land onder ons de hele tijd zien.  

Phoenix, Arizona


Om 16.40 uur plaatselijke tijd landden we in Minneapolis, dat was twee uur tijdverschil met Phoenix.  De koffers werden doorgeboekt en we hoefden alleen ons paspoort maar te laten zien. Bij een Burger King bestelden we een salade, wat frites en iets van kip voor W. Het was wel een heel eind lopen, gelukkig waren hier ook loopbanden voor onze vermoeide vakantiebenen.  

Ook de laatste vlucht verliep voorspoedig. W. kon zowaar een poosje slapen dankzij de slaappillen, want hij had toch veel last van zijn rug. Er was een prima glutenvrije maaltijd en een uur vroeger dan verwacht landden we op Schiphol, waar we nog ruim een kwartier moesten wachten voor we bij de Gate konden. J. kwam ons afhalen en na dat ik had laten weten dat het nog een poosje kon duren, nam hij nog maar een kop koffie.

We waren weer in ons groene kikkerlandje, toch ook wel weer fijn. 

Naschrift:

Ik word toch weer even met de neus op de feiten gedrukt dat ik veel te veel heb willen doen deze twee weken. Als er een volgende keer komt moet ik daar echt rekening mee houden en meer tijd inplannen voor wat dagen rustiger aan doen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten